Nie od dziś wiadomo, jak bardzo ważne jest zrobienie dobrego pierwszego wrażenia. Jednak jak sprawić,aby nas zapamiętano jako osobę nadzwyczaj błyskotliwą i inteligentną? Na to pytanie z pewnością odpowiada w pewnym stopniu inteligencja emocjonalna. Czym ona zatem jest i czy można się jej nauczyć?
Definicji inteligencji emocjonalnej(inaczej EQ) jest mnóstwo. Ojcem tego pojęcia jest Daniel Goleman, który stwierdził, iż EQ obejmuje zdolność rozumienia siebie i własnych emocji,kierowanie nimi i kontrolowanie ich, zdolność indywidualnego motywowania, empatię oraz umiejętności o charakterze społecznym. Ujmuje on ją także w kategoriach potencjału emocjonalnego, który odpowiednio wykorzystywany przeradza się w konkretne kompetencje i umiejętności utożsamiane z inteligentnym zarządzaniem emocjami.Kompetencje emocjonalne są uzupełniające w stosunku do inteligencji racjonalnej.Człowiek emocjonalnie inteligentny nie tylko potrafi rozpoznawać i nazywać intra- i interpersonalne stany emocjonalne, ale przede wszystkim posiada świadomość w jaki sposób tę niezwykle cenną wiedzę wykorzystać w życiu codziennym, Inteligencja emocjonalna nie jest oparta na żadnym paradygmacie psychologicznym,jednak na jej temat przeprowadzono wiele interesujących badań, głównie w Stanach Zjednoczonych. W Polsce jest to temat mało popularny.
W 1993 roku na podstawie szczegółowej analizy zdolności poznawczych opracował trójwarstwowy model inteligencji. Warstwa pierwsza to inteligencja ogólna. Warstwa druga tworzy osiem kategorii zdolności takich jak między innymi: inteligencja płynna, czyli rozumowanie przestrzenne i logiczne, inteligencja skrystalizowana obejmująca wiedzę przyswajaną przez daną osobę i zdolność dostępu do niej, pamięć ogólna, ogólna szybkość umysłowa oraz ogólna percepcja wzrokowa i słuchowa. Mayer uzupełnił poziom drugiej warstwy o tzw. hot inteligencies,do których zaliczył m.in. inteligencję emocjonalną,społeczną i praktyczną. Carroll założył również,że inteligencja ogólna opiera się na wielu inteligencjach drugiego rzędu. Natomiast trzecią warstwę jego modelu tworzą czynniki grupowe o wąskim zasięgu.U niektórych osób inteligencją emocjonalna jest rozwinięta w dużym stopniu. Tacy ludzie mają duże szanse na bycie dobrymi mówcami, marketingowcami, łatwiej jest im nawiązać kontakt z innymi osobami, znaleźć pracę czy nawet zdobyć serce ukochanej osoby. Rozpoznawanie i kontrolowanie emocji daje nam również szansę na lepsze poznanie samego siebie, umożliwia odkrycie naszych słabszych stron i możliwość rozpoczęcia pracy nad samym sobą i swoim charakterem. Inteligencji emocjonalnej można się w pewnej części nauczyć, w każdej księgarni, aż uginają się regały od poradników na ten temat. Internet także jest kopalnią najróżniejszych testów na poziom naszego EQ oraz porad ekspertów, jak zwiększyć jego poziom.
Z pewnością jednak można stwierdzić, iż nie można dać się zwariować EQ i przede wszystkim polegać na inteligencji racjonalnej, samorozwoju,doskonaleniu własnych pasji, rozwojowi swojego talentu. Nawet najbardziej rozwinięte umiejętności poznawania i kierowania emocjami nie zastąpią nam tych rzeczy i nie zwiększą poziomu naszego EQ. Jednak EQ jest niezwykle ciekawym zjawiskiem, któremu warto się głębiej przyjrzeć i nieco nad sobą popracować w tym zakresie, ponieważ może nam to ułatwić funkcjonowanie we współczesnym, bardzo wymagającym świecie.
